Andrea groeide op in Ferrara, in Noord-Italië en studeerde daar architectuur. Omdat de vooruitzichten voor jonge architecten zo slecht waren wilde hij naar het buitenland en kwam terecht in Nederland. ‘Ik zag teveel pessimisme en lamlendigheid om me heen. Ik wilde mezelf uitdagen en in een andere cultuur leren leven. In Nederland is alles behoorlijk goed geregeld’.
Hij is geen liefhebber van extreem grote of nadrukkelijk iconische gebouwen. ‘Architectuur is er vooral om mensen een dienst te bewijzen, door een brug of een zwembad te bouwen die welzijn en kwaliteit van leven vergroten, door hun functie op een opvallend slimme en mooie manier te vervullen. Ik wilde graag bij ZJA werken omdat we hier proberen een logisch verband te leggen tussen de functie, de technische oplossing en het uiterlijk van een bouwwerk. Ik ben in architectuur altijd op zoek naar de menselijke schaal, de menselijke waarde, de maatschappelijke kwaliteit van wat er gebouwd wordt.’