Rob begon als student beeldhouwen aan de Rietveld. ‘Ze noemden me de ingenieur, ik maakte beredeneerde constructivistische beelden, een soort maquettes zonder nut.’ Zijn hang naar samenwerking en de noodzaak die hij voelde op een directe manier maatschappelijk nuttig te zijn zorgden ervoor dat hij geen beeldhouwer werd. Hij koos aansluitend voor een studie bouwkunde, aanvankelijk vanwege de schoonheid van constructies, waarin wiskunde, materiaal en gevoel samenkomen.
Het mooiste is het volgens hem als de ontdekkingen die architecten doen ook gerealiseerd worden. Als voorbeeld noemt hij de Shaded Dome, een experiment dat ZJA samen met partners opzette, en dat tegemoet blijkt te komen aan een maatschappelijke behoefte naar flexibele, mobiele en energie-efficiënte constructies, voor scholen, sportfaciliteiten, musea, tijdelijke evenementen. In Nederland, maar ook in Azië en Afrika.
‘Dan grijpen ontwerpen, ondernemen en een maatschappelijke verantwoording nemen prachtig in elkaar. Dat is de toekomst van architectuur volgens mij: met intelligent en innovatief ontwerp antwoord geven op de behoeften en problemen van nu. Bijvoorbeeld, het opnieuw doordenken van gebouwen en wijken vanuit het idee dat milieu, sport, gezondheid en gezondheidszorg met elkaar verbonden zijn in wat je een Healthy City kunt noemen.’