Een restauratie en een nieuwe jas
Toen Museum Het Rembrandthuis in Amsterdam besloot het zeventiende eeuwse huis te restaureren in de oorspronkelijke staat en er een stijlhuis van te maken dat inzicht geeft in de omstandigheden waarin Rembrandt leefde en werkte, moest er nieuwe ruimte worden gezocht voor de tentoonstellingen, de bibliotheek en de museumwinkel. Die ruimte werd gevonden in het naastgelegen 19e eeuwse zogenaamde Saskiahuis, dat in dezelfde tijd ingrijpend werd gerenoveerd.
Nieuwe façade en dak Rembrandthuis
Het ontwerp voor de façade en het dak van het Rembrandthuis van architectenbureau ZJA komt voort uit de analyse dat de gevel een visuele verbinding dient te zijn tussen de museale beleving van het historische pand en Rembrandts werk en de hedendaagse omgeving van tentoonstellingsruimte, winkel en entree. Maar dan wel zo dat de nieuwe façade past in de gevelrij.
Daarom is de klassieke driedeling in het ontwerp van ZJA terug te vinden. Een transparante onderste laag, voor de entree, een meer gesloten middendeel waarachter de lichtgevoelige collectie tekeningen en etsen zich bevinden. En daarboven een laag met vensters voor de kantoorruimtes, met een licht naar voren hellende gevel, in overeenstemming met het ernaast gelegen Rembrandthuis. De natuurstenen kroonlijst markeert het wijkende deel van de dak-opbouw waarachter de bibliotheek en de technische ruimte liggen. Dezelfde natuursteen is gebruikt voor de verticale driedeling om aan te sluiten bij de proporties in de gevels van de naastgelegen huizen.
Een façade van speelse etsplaten
De façade zelf staat los van het pand en bestaat uit gevouwen koperen platen. Hoe hoger hoe breder de horizontale lamellen worden. Ja, het gekozen materiaal verwijst naar de etsplaten van Rembrandt, tenslotte sta je voor de plek waar hij die etsen maakte en drukte. Er is een specifieke plek op de tegenovergelegen stoep vanwaar je op de gevel een uitvergroot detail kunt zien uit de ets Isaäk en Jacob van Rembrandt. Het zijn grillige lijnen, in het koperen oppervlak gestraald en verbronsd. Ze krioelen speels en levendig over de hele gevel en omdat je niet goed kunt ontwaren wat je nu precies ziet, werkt het beeld als een uitnodiging om naar binnen te gaan en je in de verhalen te verdiepen die met dit handschrift worden verbeeld.
Architect: ZJA
Jaar: 1998
Project: #141